مصرف عسل در دوران بارداری چگونه باید باشد ؟

آنطور که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC) می گوید، خطر اصلی عسل خام در این است که می تواند حاوی اسپورهای نوعی باکتری به نام کلوستریدیوم (Clostridium botulinum) باشد. این باکتری سمی تولید می کند که بر سیستم عصبی تاثیر گذاشته و باعث فلج عضلات بدن و حتی مرگ می شود. این حالت را بوتولیسم می نامند.

اما این باکتری در خاک زندگی می کند و با ذرات گرد و غبار در همه جا پراکنده می شود، و بنابراین تقریبا همیشه در محیط اطراف ما وجود دارد. در واقع باکتری مذکور تقریبا در هر خانه ای و روی هر سطحی، از فرش گرفته تا روی کابینت ها، و حتی روی سطوحی که به گمان خود آنها را تمیز کرده ایم، وجود دارد.

نکته جالب این است که بلعیدن باکتری مذکور برای کودکان و بزرگسالان سالم معمولا هیچ ضرری ندارد و منجر به ایجاد علایم بوتولیسم نمی شود. ولی برخی از نوزادان در صورت بلعیدن اسپورهای باکتری مستعد ابتلا به بوتولیسم هستند.

عسل هم ممکن است اسپورهای این باکتری را در خود داشته باشد، و با خوردن آن اسپورها مستقیما به دستگاه گوارش نوزاد وارد می شوند. هنوز کاملا مشخص نشده است که دقیقا چرا بعضی از نوزادان دچار بوتولیسم می شوند و برخی دیگر چنین مشکلی ندارند، اما CDC توصیه می کند که برای احتیاط، به هیچ نوزاد زیر یک ساله ای عسل ندهیم.

روده نوزادان به اندازه بزرگسالان رشد نکرده است و به اندازه کافی باکتری های “مفید” در آن وجود ندارد که بتواند با باکتری های مضر مقابله کند. از طرف دیگر سیستم ایمنی نوزادان هم هنوز به اندازه کافی قوی نشده است.

هنگامی که اسپورهای باکتری عامل بوتولیسم وارد دستگاه گوارش نوزاد می شوند، می توانند راحت تر رشد کنند و جمعیت آنها افزایش یافته و مقدار زیادی سم بوتولیسم را تولید نمایند.