استفاده از عسل در دوره شیمی درمانی
این مقاله از وب سایت express.com توسط تیم ترجمه “ارگانیک شو” به رشته تحریر در آمده است و کاملا اختصاصی میباشد .
عسل از دیرباز برای تسکین گلودرد، التیام زخم ها و برطرف کردن مشکلات معده مورد استفاده قرار می گرفته است، ولی آیا می تواند به بیماران سرطانی هم کمک کند تا دوره شیمی درمانی را به سلامت بگذرانند ؟
محصولات ویژه
شامپو گیاهی سبغ برای موی معمولی
شیرینی اسپیرولینا رژیمی و بدون قند
عسل می تواند کیفیت زندگی را بهبود دهد
رابرت برانت، مهندس 48 ساله تعمیرات و نگهداری در دانشگاه پلیموث، هنگامی که مراحل درمان سرطان مری خود را آغاز کرد انتظار داشت که عوارض جانبی بسیار ناخوشایندی را در اثر شیمی درمانی تجربه کند.
تیم پزشکی به او گفتند که احتمالا همه موهایش را از دست خواهد داد و همچنین ممکن است دچار زخم هایی در دهان، مشکلات معده و خستگی مفرط شود. بعلاوه اگر این روش درمانی باعث کاهش بیش از حد تعداد گلبول های خون می شد (مشکلی موسوم به نوتروپنی که معمولا هنگام شیمی درمانی رخ می دهد و می تواند بیمار را مستعد ابتلا به عفونت های بسیار شدید کند)، چرخه بعدی درمانش مدتها به تاخیر می افتاد.
اما در کمال تعجب و خوشحالی رابرت و پزشکان، هیچ یک از این مشکلات برای او پیش نیامد. وی می گوید “من کمی از موهایم را از دست دادم ولی همان موها نیز دارند دوباره رشد می کنند. گاهی احساس خستگی و تهوع دارم اما غیر از اینها هیچ عارضه جانبی دیگری نداشته ام.”
خرید عسل طبیعی
پیشنهاد میشود جهت مشاهده و مقایسه بیش از ۱۵ نوع عسل کاملا ارگانیک و همچنین ۲۰ نوع از بهترین عسل های خام و حرارت ندیده به لینک ” خرید عسل ارگانیک ” مراجعه کنید.
استفاده از عسل در دوره شیمی درمانی رابرت را نجات داد
“تعداد گلبول های خون من همیشه بالا باقی می ماند و نه تنها مجبور به تاخیر شیمی درمانی نشدم، بلکه پیشنهاد کردم که دو دوره اضافی، یعنی در مجموع 8 دوره شیمی درمانی داشته باشم چون حالم خیلی خوب بود. تومور حالا تقریبا بطور کامل از بین رفته است. همه از این که بدن من چقدر خوب مقاومت کرده متعجب هستند.”
رابرت عقیده دارد که رمز شیمی درمانی موفقیت آمیز و بدون عوارض جانبی اش، استفاده از گران ترین عسل جهان یعنی لایف مل (Life Mel) بوده که هر شیشه آن به قیمت حدود 40 پوند فروخته می شود. تحقیقات نشان داده است که مصرف لایف مل تولید گلبول های قرمز و سفید، هموگلوبین و پلاکت های خون را در افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند افزایش می دهد. البته تولید کنندگان این نوع عسل تاکید دارند که این محصول، درمان کننده سرطان نیست.
در یک آزمایش کوچک در مورد لایف مل بر روی بیماران سرطانی که به اعتقاد پزشکان در معرض نوتروپنی قرار داشتند، با استفاده از عسل در دوره شیمی درمانی به میزان دو قاشق چایخوری در روز، در 40 درصد آنها دیگر مشکل نوتروپنی مشاهده نشد. یک سوم این بیماران هم گفتند که کیفیت زندگی شان در دوره مصرف این نوع عسل بهبود یافته است.
لایف مل در سرزمین های اشغالی تولید می شود و برای تهیه آن، زنبورها را با ترکیبی از گیاهان دارویی از جمله جینسنگ، سرخارگل (اکیناسه) و بادرنجبویه تغذیه می کنند. اثرات شفابخش این نوع عسل را یک میکروب شناس پس از آن کشف کرد که متوجه شد زنبورداران و خانواده های آنها در دوره شیوع وبا سالم مانده اند.
دکتر کریس استیل به شدت تحت تاثیر نتایج آزمایش فوق قرار گرفت و لایف مل را برای دو بیمار سرطانی خود تجویز کرد. وی می گوید “آنها خیلی سریع به شیمی درمانی خود پاسخ دادند. اگر مصرف این نوع عسل مانع از افت گلبول های سفید شود، معنایش این است که بیماران می توانند برای مدتی طولانی تر یا با دوزهایی بالاتر شیمی درمانی شوند.”
بیش از 2000 سال است که بشر از عسل به عنوان دارو استفاده می کند و از خواص اثبات شده ضد باکتریایی، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی آن بهره می برد. ناراحتی های معده، مشکلات چشمی، عفونت های پوستی و سوختگی از جمله مواردی است که با عسل درمان می شود. به اعتقاد پژوهشگران، خواص درمانی عسل مربوط به آنزیم هایی است که اسید گلوکونیک و پراکسید هیدروژن آزاد می کنند.
نوعی عسل طبی با نام تجاری Medihoney که از گل ژله ای (jellybush) و مانوکا در استرالیا و نیوزیلند به دست می آید، در اروپا، آمریکا و استرالیا برای درمان زخم ها مجوز دریافت کرده است و در بیمارستان های سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات نشان می دهد که این نوع عسل می تواند صدها سویه باکتریایی از جمله MRSA که در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم است را از بین ببرد.
در یک آزمایش بالینی مشخص شد که Medihoney به اندازه یک ژل ضد عفونی کننده در پیشگیری از عفونت های ناشی از کاتترها موثر است، و حداقل در یک بیمارستان در آلمان از عسل طبی در تمام نقاط ورود کاتتر به پوست که هرگونه علایم التهاب را نشان دهند استفاده می شود. در یک مطالعه دیگر، پژوهشگران اینطور نتیجه گرفتند که بیماران باید از پزشک خود درخواست کنند پس از جراحی، روی زخم های آنها عسل قرار دهد.
در گزارش اخیر مرکز پزشکی بیمارستان کودکان بن آلمان شرح داده شده که چگونه عسل به بهبود زخم عفونی ناشی از جراحی در یک نوزاد تازه متولد شده کمک کرده است. پس از سه هفته استفاده از پانسمان عسل، زخم کاملا عاری از عفونت شد و پزشکان نوزاد را مرخص کردند.
پیتر مولان، استاد علوم زیستی در دانشگاه وایكاتو نیوزیلند می گوید “مشخص شده است که عسل علاوه بر از بین بردن سریع عفونت، چندین اثر درمانی دیگر هم دارد که از ارزش بسیار زیادی برخوردارند. عسل به سرعت باعث جدا شدن بافت های مرده از روی زخم می شود، التهاب را کاهش می دهد و سبب تسکین درد و تورم گردیده و به شکلی کاملا فعال فرایند بهبود زخم را تحریک می کند، بطوری که بهبود خیلی سریع اتفاق می افتد و نیازی به پیوند پوست نخواهیم داشت.”
تحقیقاتی که در آمریکا انجام گرفته و نتایج آن ماه گذشته منتشر شد نشان داده است كه مصرف یك قاشق چایخوری عسل گندم سیاه بیشتر از دكسترومتورفان (ماده موثره بسیاری از داروهای ضد سرفه) در تسكین دادن سرفه كودكان موثر است.
دکتر مولان می گوید “عسل در باور عمومی یک ماده درمانی قابل احترام به شمار می رود، و کاربرد درمانی آن توسط پزشکان و همچنین عموم مردم به سرعت رو به افزایش است.”
عوارض جانبی ناشی از عسل در مقایسه با داروهای شیمیایی بسیار اندک است، اگرچه ممکن است برخی از افرادی که آن را روی زخم های خود قرار می دهند کمی دچار احساس سوزش شوند. در برخی افراد هم استفاده از عسل می تواند واکنش های آلرژیک ایجاد کند، و در نتیجه استفاده از آن برای اشخاصی که سابقه آلرژی به نیش زنبور عسل یا گرده گل دارند توصیه نمی شود.
آخرین نکته هم این است که برای درمان زخم فقط باید از عسل طبی استفاده کنید چون عسل های معمولی که استریل یا پرتودهی نشده اند گاهی اوقات حاوی اسپورهای باکتری کلستریدیوم بوتولینوم هستند که در صورت ورود به زخم می تواند سمی و خطرناک باشد.
جهت مطالعه نسخه انگلیسی این مقاله میتوانید به آدرس وب سایت express.com مراجعه کنید.