آیا عسل مدفوع زنبور است ؟
با توجه به اهمیت موضوع و پست های غیر علمی درسایر وب سایت ها ، تصمیم گرفتیم تا این موضوع را از منابع علمی و پزشکی ترجمه و ویرایش کنیم و در اختیار شما مخاطبان عزیر قرار دهیم . منبع این مقاله در انتها قرار گرفته است .
فرایند تولید عسل از زمان جمع آوری شهد گل ها تقریبا 45 روز زمان می برد و در آن هر زنبور وظایف خاصی را بر عهده می گیرد.
به این ترتیب با کار گروهی این حشرات پرتلاش، محصولی جادویی تهیه می شود که هم خود زنبورها و هم انسان ها از آن بهره می برند. در این مقاله به شما خواهیم گفت که عسل چگونه تولید می شود و آیا مدفوع زنبور است یا واقعیت چیز دیگریست.
محصولات ویژه
شامپو گیاهی سبغ برای موی معمولی
شیرینی اسپیرولینا رژیمی و بدون قند
چرا زنبورها عسل درست می کنند؟
زنبورها عسل را به عنوان منبع غذایی خود ذخیره می کنند و انرژی مورد نیاز ماهیچه های آنها برای پرواز، از همین عسل ذخیره شده فراهم می شود.
زنبورهای عسل حشراتی فوق العاده باهوش و پرکار هستند و زندگی خود را وقف خدمت به کلنی کرده اند. هر زنبور وظایف خاصی دارد و باید آنها را به درستی انجام دهد تا مجموعه کلنی بتواند به حیاتش ادامه دهد.
در فصول بهار و تابستان زنبورهای کارگر مشغول جمع آوری شهد و گرده گل ها هستند تا بتوانند در زمستان از آنها تغذیه کنند. بچه زنبورها از عسل و گرده تغذیه می کنند تا کاملا قوی و آماده کار کردن در بهار سال آینده باشند.
خوشبختانه زنبورهای عسل بیشتر از نیاز خودشان عسل می سازند که زنبوردار مازاد آن را برداشت خواهد کرد.
خرید عسل طبیعی
پیشنهاد میشود جهت مشاهده و مقایسه بیش از ۱۵ نوع عسل کاملا ارگانیک و همچنین ۲۰ نوع از بهترین عسل های خام و حرارت ندیده به لینک ” خرید عسل ارگانیک ” مراجعه کنید.
عسل چگونه تولید می شود؟
مرحله اول: زنبورهای کارگر شهد گل ها را جمع آوری می کنند
اولین مرحله از فرایند تولید عسل، جمع آوری شهد از گل هاست. در این مرحله زنبورهای کارگر بالغ (یعنی آنهایی که حداقل 21 روز از عمرشان می گذرد) به سوی گل ها پرواز و شهد سرشار از قند آنها را با استفاده از زبان لوله ای شکل و دراز خود می مکند.
شهد به همراه مقدار کمی از بزاق زنبور در کیسه خاصی به نام معده یا چینه دان عسل یا “عسل دان” ذخیره می شود. هنگامی که این کیسه پر شد، زنبور برای تخلیه آن به کندو باز می گردد.
عسل دان هر زنبور می تواند 70 میلی گرم شهد را در خود جای دهد، و برای هر مرتبه پر کردن آن شاید لازم باشد که حشره شهد بیش از 1500 گل را بردارد. برای تهیه هر کیلوگرم عسل، از شهد حدود 4/5 میلیون گل استفاده می شود.
ل را به عنوان منبع غذایی خود ذخیره می کنند و انرژی مورد نیاز ماهیچه های آنها برای پرواز، از همین عسل ذخیره شده فراهم می شود.
زنبورهای عسل حشراتی فوق العاده باهوش و پرکار هستند و زندگی خود را وقف خدمت به کلنی کرده اند. هر زنبور وظایف خاصی دارد و باید آنها را به درستی انجام دهد تا مجموعه کلنی بتواند به حیاتش ادامه دهد.
در فصول بهار و تابستان زنبورهای کارگر مشغول جمع آوری شهد و گرده گل ها هستند تا بتوانند در زمستان از آنها تغذیه کنند. بچه زنبورها از عسل و گرده تغذیه می کنند تا کاملا قوی و آماده کار کردن در بهار سال آینده باشند.
خوشبختانه زنبورهای عسل بیشتر از نیاز خودشان عسل می سازند که زنبوردار مازاد آن را برداشت خواهد کرد.
مرحله دوم: تخلیه شهد در کندو
درون کندو، گروه دیگری از زنبورهای کارگر جوان تر منتظر بازگشت دوستان خود و آماده گرفتن شهد از آنها هستند تا بتوانند فرایند ساخت عسل را شروع کنند.
شهد از عسل دان زنبورهایی که وارد کندو شده اند بیرون می آید و زنبورهای دیگر آن را به داخل دهان خود می مکند و این عمل بارها و بارها بین زنبورهای مختلف تکرار می شود.
در بدن این زنبورها شهد تحت تاثیر آنزیم هایی قرار می گیرد و pH و سایر خواص شیمیایی آن تغییر می کند و به ترکیبات ساده تری که عمدتا شامل فروکتوز و گلوکز هستند تبدیل می شود.
آنزیم ها نقشی حیاتی در تبدیل شهد به عسل ایفا می کنند. آنزیم های اینورتاز، آمیلاز و دیاستاز در کنار اسید معده زنبور باعث تجزیه یا به اصطلاح هیدرولیز ساکارز به مخلوطی از فروکتوز و گلوکز می شوند.
در این فرایند که تقریبا 30 دقیقه به طول می انجامد، زنبورها با کمک هم و با گرفتن شهد از دهان یکدیگر و هضم آن pH شهد را به حدود 3/9 می رسانند که کاملا اسیدی محسوب می شود و بعلاوه رطوبت آن هم تا حد زیادی کاهش می یابد و به حدود 20 درصد می رسد.
اما باز هم رطوبت زیاد است و به این شکل در زمستان قابل ذخیره و نگهداری نخواهد بود؛ پس زنبورها باید آن را خشک تر کنند.
مرحله سوم: انتقال عسل به حجره های کندو و کاهش بیشتر رطوبت آن
مرحله بعد انتقال عسل به حجره ها، یعنی همان حفره های کوچک شش ضلعی کندو است.
همان طور که گفتیم مقدار زیادی از آب اضافه شهد هنگام انتقال از بدن یک زنبور به زنبور دیگر از آن خارج می شود، اما کافی نیست. پس این حشرات از دو روش دیگر هم برای خشک کردن عسل استفاده می کنند:
اول این که عسل را روی حجره ها پخش می کنند. این کار باعث افزایش سطح عسل نسبت به حجم آن و تبخیر بیشتر آب می شود.
راه دوم هم این است که در فاصله کمی از حجره ها با سرعت 11 هزار بار در دقیقه بال می زنند. بال زدن مداوم زنبورها باعث ایجاد جریانی از هوا و تبخیر هرچه بیشتر رطوبت می شود.
زنبورها این کار را تا آنجا ادامه می دهند که رطوبت عسل به حدود 17 تا 18 درصد برسد. کاهش رطوبت (یا به عبارت دیگر افزایش غلظت قند) اهمیت زیادی دارد و برای جلوگیری از تخمیر عسل لازم است.
بله، این حشرات واقعا برای به دست آوردن غذای خود زحمت می کشند.
مرحله چهارم: زنبورها روی حجره ها را با موم می پوشانند
آخرین مرحله در فرایند تولید عسل، ذخیره سازی است. زنبورها روی حجره ها را با موم می پوشانند و آنها را به معنای واقعی کلمه “مهر و موم” می کنند تا عسل ها تازه بمانند.
فرایند ساخت عسل زمانی به پایان می رسد که با گذشت زمان، شهد با آنزیم ها و موم پیوند می یابد و طعم خاص خود را به دست می آورد.
و اما چنان که دیدیم، عسل مدفوع یا استفراغ زنبور نیست چون در محفظه خاص و جداگانه ای ذخیره می شود که ارتباطی با معده یا روده حشره ندارد.
منابع :
https://www.maeshoney.com/en/making-honey/
https://honey.com/about-honey/how-honey-is-made
https://tekapuapiaries.co.nz/blogs/news/the-production-process-how-we-make-honey
https://www.ift.org/news-and-publications/food-technology-magazine/issues/2017/june/columns/processing-how-honey-is-processed