مقاله های کندو عسل

مراحل تولید عسل چگونه است ؟

مراحل تولید عسل چگونه است ؟

مراحل تولید عسل

با توجه به  اهمیت موضوع و پست های غیر علمی درسایر وب سایت ها ، تصمیم گرفتیم تا این موضوع را از منابع علمی و پزشکی ترجمه و ویرایش کنیم و در اختیار شما مخاطبان عزیر قرار دهیم . منبع این مقاله در انتها قرار گرفته است .

تولید عسل از زمانی شروع می شود که زنبورها شهد گل ها را جمع آوری می کنند، و حدود 45 روز طول می کشد تا این شهد به عسل تبدیل شود.

البته در این مقاله ما به کارهایی که زنبورهای عسل انجام می دهند و اتفاقاتی که درون بدن آنها یا داخل کندو می افتد نمی پردازیم و بیشتر کارهایی را که زنبورداران انجام می دهند برایتان شرح خواهیم داد.

به طور متوسط هر کندو در سال حدود 30 کیلوگرم عسل مازاد تولید می کند که سهم انسان هاست.

مراحل تولید عسل چیست؟ برداشت عسل از کندو

در هر کندو تعدادی قاب قرار داده شده است که زنبورها روی هم کدام خانه های شش گوشه کوچکی به نام حجره می سازند و عسل را در آنها ذخیره می کنند.

زنبورداران معمولا قبل از جمع آوری قاب ها از داخل کندو، زنبورها را با دمیدن دود به سمت شان آرام می کنند.

دود رفتار تهاجمی زنبورها را کاهش می دهد و از ارتباط گرفتن آنها از طریق مواد پیام رسان شیمیایی موسوم به فرومون ها جلوگیری می کند.

در واقع برخورد با دود غریزه تغذیه را در زنبورها برمی انگیزد چون تصور می کنند که آتش سوزی اتفاق افتاده و باید منابع و دارایی های کندو را نجات دهند.

برداشتن درپوش مومی حجره ها

زنبوردار عسل را با برداشتن قاب ها و جدا کردن درپوش های مومی که روی هر حجره را بسته است، برداشت می کند.

این کار در زنبورداری های کوچک به صورت دستی انجام می شود، ولی زنبورداری های بزرگ جهان ماشین های کاملا خودکاری برای انجام آن دارند.

استخراج

پس از برداشتن درپوش ها، مرحله بعد خارج کردن عسل از داخل حجره هاست. قاب ها در دستگاه مخصوص استخراج قرار می گیرند که مثل یک سانتریفیوژ آنها را می چرخاند و در اثر نیروی گریز از مرکز، باعث خروج عسل از درون شان می شود.

عسل های خارج شده به روی دیواره های دستگاه استخراج می ریزد و تحت تاثیر نیروی جاذبه پایین می رود و نهایتا از راه سوراخی در ته آن تخلیه می شود. موم ها را هم می توان در دستگاه پرس قرار داد تا باقیمانده عسل کاملا از آنها بیرون بیاید.

فراوری

عسل استخراج شده را چند روز در ظرفی قرار می دهند تا تکه های موم باقی مانده در آن ته نشین شود و بعد آن را صاف (فیلتر) می کنند تا موم و سایر ذرات احتمالی جدا شود.

فیلتراسیون

هدف اصلی فیلتراسیون، شفاف شدن عسل و همچنین به تاخیر انداختن شکرک زدن آن است. برای تولید انواع مختلف عسل از فیلترهای مختلفی استفاده می شود.

ماکرو فیلتراسیون برای حذف ناخالصی های درشت (10 تا 1000 میکرومتری) شامل حباب های هوا، گرد و غبار، قطعات بدن زنبورها و کریستال های قند انجام می گیرد. اگر از این فرایند استفاده شود و عسل هم حرارت نبیند، عسل خام به دست می آید.

اما میکروفیلتراسیون ذرات ریزتر (1 تا 10 میکرومتر) مثل سلول های مخمر، غبارهای بسیار ریز و برخی باکتری ها را حذف می کند. معمولا عسل را قبل از میکروفیلتراسیون گرم می کنند و آن را عسل فیلتر شده می نامند.

اولترافیلتراسیون فرایندی است که گاهی اوقات مورد استفاده قرار می گیرد و ذرات فوق العاده ریز (0/001 تا 1 میکرومتر) را حذف می کند. برای این منظور ابتدا به عسل آب اضافه می شود و بعد از فیلتر کردن تحت فشار بالا، آب اضافه شده را خارج می کنند.

امواج فراصوت

یک روش غیر حرارتی برای فراوری عسل، استفاده از امواج فراصوت است که بیشتر سلول های مخمر را نابود می کند و همچنین با از بین بردن کریستال های قند موجود، از شکرک زدن جلوگیری می کند.

این کار معمولا در دمای حدود 35 درجه و در مدت زمانی کمتر از 30 ثانیه انجام می شود و به دلیل دمای پایین تر، عطر و طعم عسل بهتر حفظ شده و رنگ آن هم کمتر تیره می گردد.

امواج فراصوت

یک روش غیر حرارتی برای فراوری عسل، استفاده از امواج فراصوت است که بیشتر سلول های مخمر را نابود می کند و همچنین با از بین بردن کریستال های قند موجود، از شکرک زدن جلوگیری می کند.

این کار معمولا در دمای حدود 35 درجه و در مدت زمانی کمتر از 30 ثانیه انجام می شود و به دلیل دمای پایین تر، عطر و طعم عسل بهتر حفظ شده و رنگ آن هم کمتر تیره می گردد.

برخی نوآوری ها در فرایند تولید عسل

امروزه با نوآوری های جدید، تولید عسل به یک فناوری پیشرفته تبدیل شده است. مثلا کندوهای مدرنی با سیستم های نظارت از راه دور طراحی شده اند که زنبوردار به کمک آنها می تواند از درون منزل خود کار تولید عسل را بهینه سازی کند.

برخی کندوهای پیشرفته روی ترازو قرار داده می شوند که وزن آنها را مرتبا اندازه گیری می کند و در نتیجه زنبوردار می تواند برداشت عسل را در بهترین زمان انجام دهد.

یا حسگرهای مادون قرمز در ورودی کندو تعداد زنبورهای وارد و خارج شده و همچنین دما و رطوبت محل زندگی بچه زنبورها را مشخص می کنند و به این ترتیب می توان کار پرورش و تکثیر زنبورها را بهینه سازی نمود.

یکی دیگر از اختراعات جدید، یک سیستم استخراج متحرک است که به زنبورداران امکان می دهد 1/4 تن عسل را در ساعت برداشت و فراوری کنند و کارایی را تا 42 درصد افزایش می دهد.

منابع :

https://www.maeshoney.com/en/making-honey/

https://honey.com/about-honey/how-honey-is-made

https://tekapuapiaries.co.nz/blogs/news/the-production-process-how-we-make-honey

https://www.ift.org/news-and-publications/food-technology-magazine/issues/2017/june/columns/processing-how-honey-is-processed

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *